„Baron” Krzysztofa Jóźwika to kryminał, który przyciąga od pierwszych stron, oferując brutalność, mrok i głęboką intrygę. Fabuła skupia się na morderstwie młodej kobiety, które staje się początkiem zawiłego śledztwa prowadzonego przez detektywów Ewę Jędrycz i Huberta Zaniewskiego. Kiedy początkowo niezwiązane ze sobą przestępstwa zaczynają układać się w logiczną całość, zaczyna się wątpliwa podróż przez świat gangów, korupcji i osobistych tragedii bohaterów.

Autor stworzył bardzo dynamiczną opowieść, która nie boi się ukazać najbardziej brutalnych aspektów ludzkiej natury. Zbrodnie, jakie muszą rozwiązać bohaterowie, są pełne przemocy i okrucieństwa, co sprawia, że książka nie jest dla osób o słabszych nerwach. Choć brutalność może być przytłaczająca, to jednak wprowadza głęboki realizm i nie pozwala oderwać się od lektury. Jóźwik ma dar do tworzenia napięcia, które nie opuszcza czytelnika przez całą książkę, a zaskakujące zwroty akcji dodatkowo podnoszą temperaturę emocji.

Fabuła jest świetnie poprowadzona, a każde odkrycie w śledztwie łączy się z kolejnym kawałkiem układanki. Postacie, choć złożone i pełne swoich problemów, są wiarygodne, co tylko dodaje realizmu całej historii. W książce nie brakuje momentów, które zmuszają do refleksji nad moralnością, granicami prawa oraz ludzką naturą. Dodatkowo, autor nie unika pokazania trudnych, osobistych wątków.

„Baron” to książka, która zadowoli każdego fana brutalnych, wciągających kryminałów. To powieść, która nie daje chwili wytchnienia i trzyma w napięciu do ostatnich stron. Jeśli lubisz historie pełne przemocy, zawiłych intryg i zaskakujących zakończeń, to „Baron” będzie dla Ciebie idealną lekturą.

Czy można oderwać się od książki, która przyciąga jak magnes, a jednocześnie przeraża swoją brutalnością? "Grota", druga część serii o komisarzu Samborze Malczewskim, to kryminał, który zostaje w głowie na długo po odłożeniu go na półkę.

Marcel Moss tym razem naprawdę przeszedł samego siebie. Wcześniejsze jego książki, po które sięgałam, były bardziej stonowane, a ich tempo spokojniejsze. Tymczasem w "Czarciej Grocie" autor rzuca nas na głęboką wodę – pełną mroku, krwi i psychologicznych zawiłości. To jedna z najmocniejszych książek, jakie miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Już sam opis mówi wiele, ale fabuła i szczegóły, które odkrywamy w trakcie lektury, to jazda bez trzymanki, która nie daje chwili wytchnienia.

Akcja rozgrywa się w małej wsi, otoczonej mrocznym Runowskim Lasem, gdzie odnalezione zostaje poćwiartowane ciało 14-letniego Marcina Służewskiego. Już sam początek sprawia, że ciarki przechodzą po plecach. Mieszkańcy wierzą w Strzygę – słowiańskiego demona, który poluje na ludzi. Jednak komisarz Sambor Malczewski wie, że zło jest bardziej przyziemne, a człowiek może być potworem, o którym strach nawet myśleć.

Największe wrażenie zrobił na mnie wątek rodziny Renderów – ich izolacja od świata, mroczne tajemnice i przerażające sekrety, które wychodzą na jaw w trakcie śledztwa. Przyznam, że ten element fabuły mocno przypominał mi głośną sprawę Josefa Fritzla, która kilka lat temu wstrząsnęła opinią publiczną. Moss umiejętnie buduje napięcie, odkrywając kolejne potworności i rzucając światło na najmroczniejsze zakamarki ludzkiej psychiki.

To książka brutalna, mocna, momentami wręcz szokująca. Czy polecam ją? Zdecydowanie, ale tylko fanom naprawdę mocnych rzeczy! To nie jest kryminał dla każdego – jeśli w literaturze szukasz lekkiej rozrywki, lepiej sięgnij po coś innego. Jednak jeśli lubisz dreszczyk emocji i nie boisz się wchodzenia w mroczne zakamarki ludzkiej natury, ta książka będzie strzałem w dziesiątkę!